Als ik vroeger een oorlogsfilm had gezien, dan wist ik daarna altijd zeker dat, als ik in de oorlog had geleefd, dat ik dan bij het verzet had gezeten. 

Ik had minstens zo’n rol als Hannie Schaft gehad. Of toch in ieder geval, lak aan een avondklok, zeker duizenden illegale pamfletten rondgebracht op mijn gestolen fiets. 

In mijn jeugd was de dame op de linker foto mijn heimelijke Hero. Voor de mensen die haar niet kennen…Dat is Xena Warrior Princess. En Xena die kwam altijd een heleboel problemen tegen. 
Maar al waren de problemen nog zo groot, met een flinke trap in het kruis of een slim plannetje, wist zij er zich altijd wel uit te redden.

Oorlogsfilm of Fantasyfilm, ik vereenzelvig mij moeiteloos met de heldin. Ik weet al bijna zeker welk glimmend lycra pakje ik ga dragen, mocht het tot een crisis-situatie komen.

En toen kwam puntje bij paaltje…..
Een wereldwijde pandemie en crisis. Mijn kans om eindelijke te shinen, toch? 

En wat doe ik? NIKS. 
Ja, in het begin heb ik mezelf nog aangeboden als coach voor de zorgmedewerkers. Maar daar bleek toch ook niet zo heel veel vraag naar…

Daar ging mijn hero-syndroom, gelijktijdig met mijn sexy outfit, het raam uit.  

NIKS voelt toch vooral als, nou ja…NIKS.

En nu kom ik er dus gaandeweg achter dat dat beste is wat ik kan doen. NIKS
En gekker nog… 
Het mooiste wat wij elkaar misschien ook wel te bieden hebben is dus blijkbaar samen NIKS DOEN.

In het Engels hebben ze er een mooi woord voor: “to endure.” In het Nederlands wat eenzijdig vertaald als “doorstaan.”
En dat is nu precies wat de meesten van ons te doen hebben in deze crisis: Doorstaan, To endure, Verdragen.

Als je dat alleen moet doen is dat best wel heftig. Eenzaam.
Kun je het samen doen, dan wordt het een heel ander verhaal. Dan kun je elkaar helpen doorstaan. samen verdragen, samen ‘enduren.’

En dat voelt heel anders, voor beide partijen.

Dit is eigenlijk ook precies wat goede teams goed kunnen. Samen dragen. Er voor elkaar zijn, zonder veel te doen.
En dat verlicht dan toch een klein beetje. Ben je toch nog even die held. Want je weet nooit wat dat samen dragen uiteindelijk betekent.
Het is waarschijnlijk veel meer dan je denkt!

Ik wil je ten slotte graag deze overweging van Pooh en Piglet meegeven:

“Today was a Difficult Day,” said Pooh

There was a pause

“Do you want to talk about it?” asked Piglet.

“No,” said Pooh after a bit “I don’t think I do.”

“That’s ok,” said Piglet and he came and sat beside his friend.

“What are you doing?” asked Pooh.

“Nothing really,” said Piglet. “Only I know what Difficult Days are like. I quite often don’t feel like talking about it on my Difficult Day either.”

“But goodness,” continued Piglet. “Difficult Days are so much easier when you know you have got someone there for you. And I’ll always be there for you, Pooh.”

And as Pooh sat there, working through in his head his Difficult Day, while the solid, reliable Piglet sat next to him quietly swinging his little legs…he thought that his best friend was never more right.

Heb je zelf behoefte om je verhaal te doen? Dat er iemand met je meeluistert? Bel me dan op 06-41335607 of mail me op info@deteamcoach.nl en ik doe je een passend aanbod voor wandelend coachen. Een wereld van verschil!