Nepperij…..Of?
“How are You?” begroet een vriendelijk meisje me, als ik de winkel binnenstap. Ik mompel wat omdat ik niet zo goed weet hoezeer ze alles wil weten over me. Dan vraag ik terug “How are You?” En ik krijg een echt antwoord, vrolijk en toch ook gemeend. Als ik bij het winkelen een aantal items uit het rek pak, komt het meisje al snel naar me toe met de vraag of ze een paskamer voor me kan starten. Ze hangt mijn items op, zodat ik mijn handen vrij heb. Heerlijk!
Even later vraag ik aan een ober in het restaurant of het gerecht net iets anders klaar gemaakt kan worden. “Sure” zegt hij en hij vraagt of ik de dressing het liefst erop of ernaast heb.
Een paar dagen later zit ik in Amsterdam op een terras en vraag of ik mijn eieren roergebakken kan krijgen in plaats van gebakken. De ober kijkt moeilijk en zegt “nou dat moet ik even navragen hoor”. Zucht… We zijn weer in Nederland.
“Ja, ja, die Amerikanen, die doen dat alleen maar voor het geld, voor de fooi. Het is allemaal nep hoor” Nou daar geloof ik dus helemaal niets van. Service is iets wat zij met de paplepel krijgen ingegoten. En ik vind dat wij daar wel eens iets van kunnen leren in ons teamwerk.
Hoe vaak ergeren we ons niet dood aan elkaars onderpresteren, bureaucratie, muggenziften op de regels etc.? Draai het om! Wordt dat team dat altijd net even meer doet dan nodig, dat zich echt inleeft in de wensen van de ander, meedenkt en meekijkt ook al hoort het niet precies in de functieomschrijving.
Echt je gaat veel meer bereiken, je gaat leiden en floreren en bovenal het is echt vele malen leuker dan al dat bekrompen gedoe! Een beetje meer Yes we Can i.p.v. Ken ik nie en je hebt ineens een sprankelend team!