“Hoe krijg ik in godsnaam de aandacht? Waarom doet ie nou niet gewoon wat ik zeg??
Iedereen zou gewoon zijn werk moeten doen. Ik vind het maar een hoop psychologisch gedoe dat ik iedereen op zijn eigen manier moet benaderen om ze te motiveren, zegt Hans. Het lijkt soms wel alsof ik tegen de muur praat!
Hans is mijn favoriete teammanager. Zo?n echte hart-voor-de-zaak, met zijn voeten in de klei-mens Iemand die zijn team weet te motiveren, die een goede sfeer en vertrouwen weet te creëren en die zich hardop verbaast over die ene medewerker die zijn verantwoordelijkheid maar niet pakt. Hm, denk ik, dat heb ik nu ook wel eens als coach. Soms bedenk ik de mooiste teaminterventies, op de leukste teamdagen, het thema helemaal afgestemd op de praktijk en dan is er altijd wel een Gerrit die aan het eind van zo?n dag vol bloed, zweet en tranen, doodleuk zegt:
“Mwoah, ik weet eigenlijk nie, wa’k er mee moet?”
“Grrrrr,” denk ik dan, “ondankbaar wezen.”
Een dag later zit ik in de TV-gids de column van Paul Witteman te lezen en gaat mijn kat doodleuk op de TV gids liggen om geaaid te worden. Dat doet ie nu altijd, precies daar gaan liggen wat ik zit te lezen. En ineens dringt de gouden tip tot mij door:
Om mij te motiveren om te doen wat zij wil (haar aaien) gaat mijn kat niet tegen mij aan miauwen, ze springt niet boven op me, ze maakt geen grappige sprongen en ze gaat ook niet in een hoekje zitten wachten tot ik vanzelf bedenk wat ze wil. Nee, ze sluit aan bij precies datgene waar mijn aandacht op dat moment naar toe gaat. Mijn laptop, mijn boeken, de TV gids en de brief die ik schrijf, zitten dus ook altijd onder wat zwarte kattenhaartjes.
“Aansluiten bij waar iemand zijn aandacht op gericht heeft.”
Wat een gouden tip voor mij als coach en ook voor Hans, de teammanager?????.
Nou alleen nog even helder maken dat Hans niet op het bureau van zijn medewerker moet gaan liggen spinnen.